Een heel bijzonder project: een sjaal die ik weef, in kleuren passend bij het borduurwerk dat mijn zus erop zou maken. Zij is ontzettend goed in een bepaalde borduurtechniek, Hardanger, die meestal voor kleedjes gebruikt wordt. Samen kozen we kleuren borduurzij uit, vooral eentje die een verloop had van licht naar wat donkerder en terug, vond ik heel erg mooi.
En op die kleuren had ik dus de kleuren in het weefwerk afgestemd. Het weven was een secuur werkje: precies 10 draden per centimeter, dus bij het weven moest ik steeds nameten of het klopte. Anders wordt het borduurwerk namelijk niet mooi. Ze is er behoorlijk lang mee bezig geweest, ook dat borduren is een precies werkje.
Het resultaat zie je hier – een vriendin die haar zag, noemde haar “mooi genoeg voor een bruidje”! Wij zijn er allebei ook heel blij mee.
